Łącza radiowe w paśmie nielicencjonowanym osiągają przepustowości na poziomie kilkudziesięciu Mb/s. Umożliwiają transmisję danych na dystansach do kilkunastu kilometrów. Dostępne są urządzenia od bardzo prostych i tanich klasy SOHO po rozwiązania półprofesjonalne.

Łącza punkt-punkt w paśmie nielicencjonowanym stosowane są najczęściej w rozwiązaniach SOHO i półprofesjonalnych. Wykorzystywane są zwykle do łączenia sieci LAN, jako główne łącze dostępowe (ostatnia mila), łącza dosyłowe do stacji bazowych (szkielet sieci), połączenia pomiędzy oddziałami firm czy instytucji. Generalnie radiolinie w paśmie nielicencjonowanym wykorzystywane są w sytuacjach, gdy niezawodność i parametry transmisji nie mają kluczowego znaczenia.

Radiolinie w paśmie nielicencjonowanym najczęściej wykorzystywane są do transmisji danych (Ethernet), czasami głosu (nxE1).

Do budowy radiolinii w paśmie nielicencjonowanym wykorzystuje się głównie pasmo 5 GHz . Możliwe jest też wykorzystanie pasma 2,4 GHz , ale tego typu rozwiązań raczej nie używa się ze względu na występowanie dużych zakłóceń w tym paśmie.

Z uwagi na działanie w paśmie niechronionym należy liczyć się z zakłóceniami, które mogą mieć niekorzystny wpływ na parametry łącza. W przypadku łączy o krytycznym znaczeniu zaleca się stosowanie urządzeń działających w paśmie licencjonowanym.

W sytuacji, gdy radiolinia nie ma strategicznego znaczenie, z powodzeniem można stosować łącza w paśmie nielicencjonowanym. Szczególnie, że urządzenia dla pasma nielicencjonowanego są zdecydowanie tańsze od systemów dla pasma licencjonowanego oraz użytkownik nie musi wnosić opłat za korzystanie z tego pasma.

Najpopularniejszym standardem jest IEEE 802.11a lub jego odmiany, które pozwalają osiągnąć przepustowości rzędu 20-30 Mb/s Half-Duplex w kanale o szerokości 20MHz. Są rozwiązania, które pozwalają zwiększyć tą przepustowość wykorzystując więcej niż jeden kanał i/lub stosując różne techniki zwiększania wydajności na poziomie protokołu transmisji.

Jednak coraz większą popularność zdobywają urządzenia bazujące na standardzie IEEE 802.11n, które przy wykorzystaniu anten dwupolaryzacyjnych umożliwiają zyskiwanie przepustowości ponad 100 Mb/s. Możliwe do uzyskania długości połączeń sięgają kilkunastu kilometrów. Przy takich dystansach należy liczyć się z mniejszą przepustowością radiolinii.

Do budowy radiolinii w tym przypadku można wykorzystać klasyczne urządzenia punkt-wielopunkt dla sieci 5 GHz lub wyspecjalizowane urządzenia przeznaczone tylko do połączeń punkt-punkt. Zwykle stosuje się urządzenia w obudowie odpornej na warunki atmosferyczne ze zintegrowaną anteną.

Najczęściej urządzenia zasilane są w technologii Power over Ethernet 802.3af. Zdecydowana większość modeli urządzeń wyposażona jest w interfejs Ethernet, dostępne są jednak modele ze złączem G.703 (nxE1).